Ostatnie krążowniki pancerne zbudowane dla Royal Navy. Większe i silniej uzbrojone od poprzedników, jednak z racji większej wagi uzbrojenia zmniejszono grubość opancerzenia, co zresztą przysporzyło temu typowi wiele niepochlebnych i krytycznych opinii.

Krążowniki pancerne typu "WARRIOR" zostały zaplanowane w Programie Rozbudowy Floty na lata 1903/1904. Konstrukcyjnie były zmodyfikowaną wersją krążowników typu "DUKE OF EDINBURGH", jednak działa 6-calowe umieszczone w kazamatach zostały zastąpione przez działa 7,5-calowe umieszczone w wieżach na pokładzie górnym.

Zaplanowane w Programie Rozbudowy Floty na lata 1902/1903 krążowniki pancerne I klasy typu "DUKE OF EDINBURGH" były pierwszymi okrętami w Royal Navy zaprojektowanymi przez Phillipa Watts'a który objął stanowisko Director of Naval Construction w 1902 r. Stanowiły zmianę podejścia do konstruowania krążowników pancernych. 

Zaplanowane w Programie Rozbudowy Floty na lata 1901/1902 krążowniki pancerne I klasy typu "DEVONSHIRE" zostały zaprojektowane z zamiarem zwiększenia możliwości bojowych wobec krążowników pancernych typu "MONMOUTH" bez znacznego zwiększania rozmiarów planowanych okrętów. 

Krążowniki pancerne I klasy typu "MONMOUTH" Zostały zbudowane w odpowiedzi na zwiększającą się liczbę podobnych okrętów w marynarkach wojennych innych mocarstw. Podczas projektowania zdecydowano się zachować podobną prędkość jak w przypadku typu "DRAKE", jednak zmniejszono wyporność co przełożyło się na oszczędności i koszty budowy jak również ogólnie większą ekonomiczność użytkowania.

Krążowniki pancerne I klasy typu "DRAKE" były powiększoną i zmodernizowaną wersją krążowników typu "CRESSY" i stanowiły opancerzony ekwiwalent krążowników pancernopokładowych typu "POWERFUL". Ich projektantem był Sir William White, Główny Konstruktor Royal Navy.

Te krążowniki konstrukcyjnie były zmodyfikowaną i opancerzoną wersją krążowników typu "DIADEM". Miały mocniejsze maszyny i uzbrojenie podobne do tego zastosowanego w krążownikach typu "POWERFUL".

Okręty te powstały na podstawie powiększonego projektu krążowników opancerzonych typu "MERSEY", z dodatkowym opancerzeniem burtowym jako uzupełnienie opancerzenia pokładu. Bardziej udane, mniejsze i przede wszystkim tańsze niż poprzednie krążowniki pancerne Royal Navy.

Krążowniki będące rówieśnikami pancerników typu "ADMIRAL", przy projektowaniu których wykorzystano podobne rozwiązania konstrukcyjne jak na przykład opancerzenie "all or nothing" i działa umieszczone w barbetach.

Okręty tej klasy były powiększoną i nieco zmodernizowaną odmianą projektu wykorzystanego przy krążowniku pancernym HMS "SHANNON". Dodatkową wyporność zużyto na potężniejsze maszyny i opancerzenie oraz silniejsze, cięższe uzbrojenie.

Pierwszy z brytyjskich krążowników pancernych o jeszcze nieco staromodnym wyglądzie. Został zaprojektowany przez Nathaniela Barnaby do służby na dalekich wodach, co wymusiło na konstruktorach pewne ustępstwa w budowie okrętu w kierunku ekonomiczności i samodzielności okrętu.

Okręty typu "TOPAZE" (z racji nadawania nazw nawiązujących do kamieni szlachetnych, ten typ był również określany jako "GEM") były ostatnimi i największymi krążownikami III klasy zbudowanymi dla Royal Navy. Generalnie były podobne do poprzedników, jednak niosły więcej dział, były szybsze, miały bardziej przemyślane opancerzenie i znacznie poprawioną dzielność morską.