Te okręty tak naprawdę nie stanowiły jednolitego typu. Zostały zbudowane w ramach eksperymentu, mającego zbadać zasadność projektowania okrętów pancernych rozmiarów kanonierek. Każdy z trzech okrętów należących do tej serii charakteryzował się nieco innym podejściem do projektu, jednakże ogólnie były do siebie podobne. 

Kanonierki typu "CURLEW" zostały zaprojektowane przez Williama White'a w 1885 r. Stanowiły kolejny etap ewolucji niewielkich okrętów artyleryjskich. W porównaniu z wcześniejszymi kanonierkami kompozytowymi (żelazno - drewnianymi) ich kadłuby były wykonane ze stali, nie miały ożaglowania, zaś na pokładzie pojawiło się uzbrojenie torpedowe. 

Ostatnie kompozytowe (o mieszanej, drewniano - żelaznej konstrukcji) większe kanonierki (wg. brytyjskiej nomenklatury klasy "gunvessel") wcielone do służby w Royal Navy. Wybudowane później kanonierki typów "MARINER" i "DOLPHIN", były już na tyle duże, że zostały przeklasyfikowane na slupy. 

Na typ "ARIEL" składało się dziewięć 4-działowych kanonierek kompozytowych, zbudowanych w latach 1871 - 1873. Były pierwszymi okrętami w Royal Navy zbudowanymi metoda mieszaną (kompozytową), to znaczy z żelaznym kilem, dziobem i rufą oraz żelaznym wewnętrznym szkieletem, oraz deskowaniem i poszyciem wykonanym z drewna..

Zaprojektowane w 1878 r. przez Nathaniela Barnaby'ego kanonierki kompozytowe typu "BARTENER" stanowiły kontynuację wcześniejszego typu "FORESTER". Były do swoich poprzedników bardzo podobne pod względem konstrukcji, różnił je kształt dziobu i nieco większa wyporność.

Liczący 12 jednostek typ "FORESTER" został zaprojektowany przez Nathaniela Barnaby'ego, Głównego Konstruktora (Chief Constructor) Royal Navy w 1873 r. Te kompozytowe kanonierki śrubowe stanowiły rozwinięcie 4-działowego typu "ARIEL".

Kompozytowe kanonierki śrubowe typu "LINNET" zostały zaprojektowane przez Nathaniela Barnaby'ego. Były bardzo podobne konstrukcyjnie do wcześniejszych kanonierek typu "CONDOR", różniły się szczegółami, głównie konfiguracją uzbrojenia.

Kanonierki typu "ANT" były pierwszą serią jednostek klasy zapoczątkowanej przez prototypowe kanonierki przybrzeżne HMS "STAUNCH" i HMS "PLUCKY". W liczącej 24 jednostki serii cztery jednostki należały do podklasy "GADFLY", która choć konstrukcyjnie identyczna, to jednak została zbudowana kilka lat po pozostałych okrętach typu "ANT" i administracyjnie została oddzielona od reszty.

Dwie kanonierki typu "BOUNCER" były jednymi z ostatnich kanonierek typu Rendela. Były również jednymi z ostatnich żelaznych kanonierek zbudowanych dla Royal Navy, nie licząc tych okrętów które zostały zbudowane dla kolonii. 

Kanonierka HMS "DRUDGE", podobnie jak nieco wcześniej zwodowana kanonierka HMS "HANDY", została zbudowana przez stocznię Charles Mitchell & Co Ltd, Walker, Newcastle upon Tyne na zlecenie Ordnance Departament (poprzez producenta uzbrojenia, firmę Armstrong) w celu testowania nowych armat zanim zostaną zamontowane na większych okrętach. Była to ostatnia klasyczna w swej konstrukcji kanonierka projektu Rendela.

Kanonierka HMS "HANDY" była eksperymentalną jednostką typu Rendel, która została zbudowana specjalnie do testowania działa 343 mm (13,5 in), takiego jakie montowano później na pancernikach typu "ROYAL SOVEREIGN". Po zakończeniu testów okręt został zakupiony przez Royal Navy w 1884 r.

Kanonierki typu "MEDINA" były nieco większe niż poprzednie okręty typu "ANT", były również silniej uzbrojone. Miały również ożaglowanie typu barkentyna. Jednak poza tym były zbudowane z tymi samymi założeniami i według podobnego projektu kadłuba jak inne kanonierki projektu Rendela. 

Kanonierka HMS "PLUCKY" była kolejnym prototypowym przedstawicielem nowej klasy niewielkich okrętów artyleryjskich, których protoplastą była kanonierka HMS "STAUNCH". W porównaniu do niej HMS "PLUCKY" była nieco większa i miała zmodyfikowany kształt dziobu i rufy.

Kanonierka HMS "STAUNCH" była prototypem nowej klasy jednostek zwanych od nazwy konstruktora kanonierkami Rendela. W brytyjskiej literaturze zwane były również jako "flatiron gunboat" (kanonierkami żelazkowymi, lub przypominającymi żelazko" z racji charakterystycznego kształtu.